Abstrakt
Artykuł przedstawia historię badań botanicznych i mykologicznych Babiej Góry, jednego znajcenniejszych obszarów przyrodniczych w Polsce. Pierwsze publikowane informacje o roślinach znajdują się już w opisach Jana Długosza z XV w., anastępnie w renesa nsowych opracowaniach Marcina z Urzędowa (XVI w.) i Szymona Syreniusza (XVII w.). W XIXw., szczególnie w jego drugiej połowie, ukazały się opracowania dostarczające danych o wartości naukowej dotyczące roślin naczyniowych, zarodnikowych, grzybów (w tym porostów). Wśród znanych postaci eksplorujących w tym czasie przyrodę babiogórską znaleźli się:Stanisław Sta szic, Feliks Berda u, Wiliba ld Besser, Eugeniusz Janota, Pál Kita ibel, Antoni Rehman, Josef August Schultes, Albrecht von Sydowi inni. Za naukowego odkrywcę Babiej Góry uważany jest Hugo Zapałowicz,który w 1880r.wydał pierwsząobszernąmonogra fiępoświęconą szacie roślinnej Babiej Góry
Utworzenie rezerwatów przyrody w latach 20. XX w., a następnie parku narodowego w II połowie XXw. zintensyfikowało i usystematyzowało badania botaniczne tego masywu.
Autorami pierwszych monografii o zbiorowiskach roślinnych w XX w. byli Edward Ralski i Jan Walas.
