Michał Kokowski opublikował niedawno w Studia Historiae Scientiarum w dziale „Bibliometria, polityka naukowa, komunikacja naukowa” artykuł pt. „«Wykazy czasopism MNiSW 2017 i 2019», «ICI Journal Master List 2014–2017» a polskie czasopisma z historii nauki, historii, filozofii nauki oraz naukoznawstwa”.
W tej wiadomości naszego bloga Michał Kokowski przybliża tematykę artykułu.
MK:
Powód wyboru tematu tego artykułu podyktowany jest kwestiami pragmatycznymi – potrzebą rozwijania w racjonalny sposób czasopisma naukowego z zakresu historii nauki i naukoznawstwa.
Otóż wiadmo mi, że aby kompetentnie rozwijać czasopismo naukowe, musimy przypisywać w czasopiśmie dużą wagę zarówno do procedury recenzyjnej, treści publikacji oraz składu tekstu, jak i do kwestii naukoznawczych (z zakresu m.in. bibliometrii, polityki naukowej oraz komunikacji naukowej).
Z uwagi na istnienie różnych tradycji komunikowania badań naukowych w różnych dyscyplinach i poddyscyplinach, w artykule ograniczam się do analizy polskich czasopism z zakresu częściowo powiązanych z sobą dyscyplin: historii nauki, historii, filozofii nauki oraz naukoznawstwa.
Cytowane informacje podałem za „Wykazem czasopism MNiSW 2017”, „Wykazem czasopism MNiSW 2019” oraz „ICI Journal Master List 2014–2017”.
Skomentowałem również te wyniki. Zwróciłem uwagę na następujące fakty:
- istnieje ujemna korelacja między oceną czasopisma w „Wykazie czasopism MNiSW 2019” a oceną czasopisma na „ICI Journal Master List 2014–2017” dla czasopism z historii i historii nauki (tzn. im wyższa ocena w wykazie MNiSW tym niższa ocena w „ICI Journal Master List 2014–2017”);
- obecność czasopisma w DOAJ nie podniosła oceny ministerialnej czasopisma;
- ocena czasopisma w bazie danych Scopus nie wpłynęła w znaczący sposób na wzrost oceny ministerialnej: ocena ta zależy od dyscypliny i subdyscypliny;
- czasopisma z listy programu ministerialnego „Wsparcie dla czasopism naukowych 2019–2020” (WCN 2019–2020) oraz ERIH+ otrzymały od 20 do 70 punktów; ich ministerialna ocena zależy od dyscypliny i subdyscypliny, a nie jakości tych czasopism.
Z porównania dorobku czasopism i otrzymanej punktacji wynika, że niektóre czasopisma otrzymały nieadekwatne oceny.
Dlatego formułuję postulat, aby dla dobra polskiej nauki w możliwie krótkim czasie usunięto widoczne błędy „Wykazu czasopism MNiSW 2019”.
Odsyłam do lektury tekstu artykułu:
Michał Kokowski, „Wykazy czasopism MNiSW 2017 i 2019”, „ICI Journal Master List 2014–2017” a polskie czasopisma z historii nauki, historii, filozofii nauki oraz naukoznawstwa.
a także powiązanych z nim dwóch innych artykułów:
Michał Kokowski, Sesja robocza „Polskie czasopisma naukowe z dyscyplin: «historia i filozofia nauki» oraz «naukoznawstwo» – aktualne wyzwania” (Kraków, 25 czerwca 2019 r.)
Michał Kokowski, Wprowadzenie do tematyki sesji roboczej „Polskie czasopisma naukowe z dyscyplin: «historia i filozofia nauki» oraz«naukoznawstwo» – aktualne wyzwania” (Kraków, 25 czerwca 2019 r.) i konkretne propozycje rozwiązań organizacyjno-redakcyjnych i legislacyjnych.
